Onze (ramp van een) verhuizing


Wat heb ik dit vorige week vaak tegen mijzelf moeten zeggen, ontelbare keren! Onze verhuizing begon zo mooi; een leuke baan en binnen no time een fijne woning waar we per direct in konden. Alles verliep super! Maar ja, geluk raakt een keer op en dat was bij ons de afgelopen week echt wel even het geval...maar 'na regen komt zonneschijn' en inmiddels loopt alles gelukkig weer helemaal volgens planning :) Wat er allemaal mis ging? Dat zal ik je vertellen :)

Als ik zo terug kijk begon het eigenlijk al een beetje mis te gaan op woensdag, de dag voor Dévi zijn laatste schooldag. Zoals ik al in mijn blog over zijn afscheid op de basisschool schreef, werd Dévi die middag ziek en heeft hij daardoor zijn laatste schooldag als het ware gemist. Aan het einde van die week leek hij weer een beetje op te knappen, maar de zaterdag dat we de verhuiswagen in gingen pakken was hij helaas weer ziek. Ik zou die zondag eigenlijk samen met Dévi naar Rotterdam rijden, maar om Dévi even te laten herstellen had ik dit naar de maandag verschoven. 

Ook met de verhuiswagen liep het niet helemaal zoals het eigenlijk had moeten gaan (en dat is nog zacht uitgedrukt). Mijn vriend had een afspraak om de bus 's ochtends om 9:00 uur op te halen. Bij het ophalen bleek echter dat er een lamp stuk was die gerepareerd moest worden. Dit zorgde voor de nodige vertraging, pas tegen half 11 kon mijn vriend met de bus vertrekken. 

Het inpakken van de verhuiswagen verliep die zaterdag verder goed, op een paar losse spullen na paste alles in de bus. Rond een uur of 16:00 reden mijn vriend en zijn broer met een volgepakte bus weer richting Rotterdam en ging ik snel naar mijn moeder en mijn kleine zieke mannetje. Echter ruim een uur later kreeg ik een verontrustend telefoontje, de bus had pech en mijn vriend en zijn broer stonden langs de snelweg te wachten op de wegenwacht. En deze zijn er natuurlijk nooit zo snel als je graag zou willen, oftewel ze hebben een behoorlijke tijd in de kou en met honger langs de weg gestaan :(

Uiteindelijk werd de bus naar een garage gesleept om daar gemaakt te worden. De verhuurder van de bus wilde telkens een nieuwe bus sturen, maar dit was natuurlijk geen optie, omdat de huidige bus tot op de millimeter was volgestouwd (Tetris was er niks bij ;-D). Rond 22:00 uur was de bus eindelijk klaar en konden de mannen iets eten en weer verder rijden naar Rotterdam. Uitpakken ging die dag niet meer, want ze waren pas tegen twaalven thuis. Dit hebben ze dus pas zondag kunnen doen. Eigenlijk had de bus zondag om 9:00 uur terug moeten zijn, maar uiteraard mochten wij de bus nu later terugbrengen.

En dan denk je dat je alles wel een beetje gehad hebt en dat het moment waarop je zo lang hebt gewacht eindelijk gaat komen, verhuizen naar de nieuwe woning in Rotterdam. Maar niks bleek minder waar. Terwijl Dévi zondag juist lekker opknapte, begon ik mij in de loop van de dag juist steeds beroerder te voelen. En 's avonds gebeurde waar ik al de hele dag voor vreesde, ik werd hartstikke ziek. Niks hield ik meer binnen en uiteindelijk kon ik bijna niet meer op mijn benen staan. Dat werd dus geen ritje naar Rotterdam op maandag. Nou, dan maar op dinsdag dacht ik nog. Het bleek echter geen licht virusje te zijn, ik bleef maar ziek en kon niks anders dan met koorts op bed liggen. Gelukkig logeerden we bij mijn moeder en kon zij voor Dévi (en mij) zorgen.  

Elke dag dacht ik weer, morgen ga ik echt! En telkens weer die teleurstelling dat ik niet fit genoeg was voor de lange autorit :( Woensdag leek het dan eindelijk weer beter met mij te gaan, ik deed boodschappen en kookte voor mijn moeder. Maar dat was achteraf geen slim idee, ik had beter nog even rustig aan kunnen doen en licht kunnen eten. De pasta die ik had gemaakt viel helemaal verkeerd en donderdag was ik weer hartstikke ziek. Ik wou echter niet toegeven, dus ik had die ochtend gewoon heerlijk eigenwijs de auto ingepakt. Ik zou nog één keer langs het oude huis rijden en dan vertrekken naar Rotterdam. Echter bij het oude huis aangekomen voelde ik me zo beroerd en duizelig dat ik regelrecht weer naar mijn moeder ben gereden. En daar dus weer ziek onder een dekentje op de bank gekropen. 

Echt, ik baalde zo, ik voelde me zo machteloos en zwak. Ik wou zo graag naar Rotterdam om mijn vriend te helpen in het nieuwe huis en om Dévi daar een leuke voorjaarsvakantie te laten hebben en dit liep allemaal helemaal mis :(

Maar zoals ik al zei, 'na regen komt zonneschijn' en vrijdag in de loop van de dag begon ik mij eindelijk steeds fitter te voelen :-D En ik had geleerd van de vorige keer, ik deed het lekker rustig aan die dag :) Met als resultaat dat ik zaterdagochtend eindelijk samen met Dévi naar Rotterdam kon vertrekken :-D

En daar ben ik nu dus alweer een paar dagen. En ik vind het geweldig! Heerlijk om hier weer in mijn oude, vertrouwde, grote lievelingsstad te zijn! Maar...daarover later meer :)










Volg Kleine Wondertjes ook via InstagramFacebookTwitterBloglovin' en Pinterest.

7 opmerkingen:

  1. Oh jee wat een pech! Maar uiteindelijk is alles goed gekomen. Succes met uitpakken en inrichten!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jeetje het zat jullie echt niet mee zeg, wat een pechverhuizing! Zelf ook ooit eens zo'n verhuizing meegemaakt waar alles tegen zat en daar word je niet vrolijk van. Sneu dat Devi de laatste middag op school moest missen. Hoop dat jullie inmiddels een beetje gesetteld zijn en maar gauw mogen gaan genieten in jullie nieuwe huissie na deze 'valse start'.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Vervelend!! Maar gelukkig nu alles in orde. Succes met de restanten van de verhuizing :)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een boel ellende bij elkaar! Hopelijk nu een mooie begin in Rotterdam na deze valse start

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Vervelend zeg allemaal! Succes met de laatste loodjes en het komt altijd weer goed hoe erg het er soms ook uit ziet! :)

    Liefs Lieke
    http://robust-posch.blogspot.com

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Pfoeh, wat een pech! Jullie perikelen met de verhuisbus herken ik maar al te goed helaas ;)
    Blij dat je nu weer opgeknapt bent en kunt genieten in jullie nieuwe huis!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Oh jeetje dat was zeker balen. Gelukkig genieten jullie nu in jullie nieuwe huis.

    BeantwoordenVerwijderen

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...